Z dniem 6 listopada 2020, paragraf 6 ust. 2 rozporządzenia dotyczącego nakazów i zakazów związanych ze stanem pandemii, otrzymał brzmienie:

“Do dnia 29 listopada 2020 r. prowadzenie usług hotelarskich w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach hotelarskich oraz usługach pilotów wycieczek i przewodników turystycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 238 oraz z 2020 r. poz. 374 i 568) jest dopuszczalne, z wyłączeniem działalności, o której mowa w ust. 1 pkt 1 i 3, wykonywanej na terenie prowadzenia usług hotelarskich, wyłącznie:
1) w zakresie działalności hoteli robotniczych lub hoteli dla pracowników sezonowych (ujętej w Polskiej Klasyfikacji Działalności w podklasie 55.90.Z);
2) dla gości:
a) korzystających z tych usług w ramach podróży służbowej, o której mowa w art. 77⁵ § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, lub podróży wykonywanej w związku z czynnościami służbowymi lub zawodowymi, lub związanymi z wykonywaniem działalności gospodarczej,
b) będących zawodnikami korzystającymi z tych usług w czasie zgrupowań i współzawodnictwa sportowego,
c) będących osobami wykonującymi zawód medyczny w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej,
d) będących pacjentami i ich opiekunami, jeżeli konieczność zapewnienia im zakwaterowania wynika z warunków określonych dla danego świadczenia opieki zdrowotnej.”

Co to oznacza w rzeczywistości?

Nie ma zakazu prowadzenia najmu krótkoterminowego, jedna spektrum gości, których można przyjmować jest znacznie mniejsze.

Wedle przepisów, usługi hotelarskie to “krótkotrwałe, ogólnie dostępne wynajmowanie domów, mieszkań, pokoi, miejsc noclegowych, a także miejsc na ustawienie namiotów lub przyczep samochodowych oraz świadczenie, w obrębie obiektu, usług z tym związanych.” Według art. 35 ust. 1, usługi hotelarskie mogą być świadczone w obiektach hotelarskich, a na mocy art. 35 ust. 2 także w innych obiektach. Ustawodawca nie przewiduje więc specjalnego podziału, dlatego też – zgodnie z wyżej wymienioną podstawą prawną – należy uznać, że rozporządzenie dotyczy wszystkich obiektów noclegowych.

Jak funkcjonują hotele, apartamenty, pensjonaty w myśl rozporządzenia?

Komu od 7 listopada 2020 r. można więc udostępniać miejsca noclegowe w hotelach, apartamentach, pensjonatach, pokojach?

1. Gościom, o ile odbywają oni podróż służbową w rozumieniu przepisów art. 77⁵ § 1 Kodeksu pracy.
2. Gościom, wykonującym czynności zawodowe albo podróżującym w związku z realizowaniem działalności gospodarczej.
3. Sportowcom w czasie zgrupowań i zawodów. Te muszą być organizowane jednak tylko i wyłącznie przez polski związek sportowy,
4. Lekarzom, ratownikom medycznym, pielęgniarkom – czyli osobom wykonującym zawód medyczny.
5. Pacjentom (i ich opiekunom), jeżeli leczenie wymaga zakwaterowania w mieście innym, niż miejsce zamieszkania.
6. Pracownikom sezonowym, świadcząc usługi w zakresie hotelu pracowniczego.

Oświadczenie o podróży służbowej

W jaki sposób weryfikować, czy odwiedzający  goście mieszczą się w kategoriach narzuconych przez rozporządzenie? Jakie dokumenty powinni przedstawić podróżujący, którzy chcą skorzystać z noclegu?

Pracownicy, będący w podróży służbowej, powinni okazać potwierdzenie polecenia odbycia podróży służbowej, czyli dokument przedłożony przez pracodawcę. Innymi słowy, goście  korzystający z noclegu w ramach wykonywania czynności służbowych powinni mieć pisemne oświadczenie, opatrzone odręcznym podpisem.

Medycy swoje zaświadczenia powinni otrzymać od podmiotu prowadzącego działalność medyczną.

Pacjenci powinni przedstawić skierowanie lub poświadczenie odbywania  specjalistycznych zabiegów.

Podróżujących sportowców polski związek sportowy również powinien wyposażyć w odpowiednie zaświadczenie. Taki dokument może być przekazany w formie elektronicznej.

Osoby odpowiedzialne za wynajem powinny pobrać oświadczenie  przed rozpoczęciem pobytu Gości.